استاد رحیم بخش




استاد رحیم بخش فرزند امام بخش سارنگ نواز به تاریخ 17 دلو سال 1286خورشیدی در منطقۀ خواجه خوردک (کوچۀ خرابات امروز) کابل دیده به جهان گشود. او از سن هشت ساله گی نزد پدرکلانش خدا بخش، نواختن طبله را آغاز کرد. دوازده سال داشت که به مشق نوازنده گی و آوازخوانی تحت نظر استا محمد اکبر خان، پدر کلان مادری خویش پرداخت. وی نسبت علاقۀ زیادی که به موسیقی کلاسیک داشت، در آوان جوانی نزد استاد قاسم افغان مراجعه نموده و به شاگردی موصوف زانو زد(به اصطلاح گُر ماند)، از همین موقع کار های نوازنده گی و آوازخوانی رحیم بخش کم کم بالا گرفت و پیشرفت های نصیبش گردید. از این هنگام به بعد در کنار آوازخوانی به شیوۀ کلاسیک، آهنگ های محلی و شاد را نیز در محافل و مجالس به خوانش میگرفت و شنونده گانش را چاشنی می بخشید.رحیم بخش در سال 1317 ش. بنا به دعوت کمپنی های ثبت و ریکارد هندوستان، دوبار به آن کشور سفر های هنری نمود. وی به سال 1338ش. در مسابقۀ موسیقی کلاسیک رحمان بابا اشتراک ورزیده، که در نتیجه به عنوان هنرمند کلاسیک خوان درجه اول برگزیده شد. در سال 1340 خورشیدی ضمن اجرای کنسرتی که از سوی شهرداری کابل در سینما پامیر تدویر شده بود، جایزۀ اول را نصیب گردید. در فاصله میان سالهای 1340-1344ش. در کورسهای آموزش موسیقی و آواز خوانی وزارت اطلاعات وفرهنگ، شاگردان را تعلیم میداد. موصوف در سال 1341ش. طی کنسرت مشترک آوازخوان های افغانستان، هندوستان و پاکستان، پارچه های کلاسیک و غزل را اجرا نمود، که سخت مورد استقبال هنر آفرینان و هنردوستان قرار گرفت و نامش بر سر زبانها افتاد.رحیم بخش بعد از ایجاد دستگاه رادیو کابل در یکه توت، همکاری خود را با آن شروع نمود. موصوف علاوه بر فعالیت های هنری در رادیو و اجرای کنسرت ها، به تعلیم و تربیت شاگردان نیز میپرداخت و از این طریق بزرگترین موسیقی نوازان و آوازخوانان را به جامعه تقدیم نمود. در ماه حوت سال 1344ش. از جانب ریاست مستقل مطبوعات به صفت استاد موسیقی کلاسیک برگزیده شد. در سال 1345 خورشیدی سفر هنری یی به هندوستان داشت و در محضر استادان بزرگ موسیقی و آوازخوانان آن کشور، خوب درخشید و تمجید شد. طی همین سال (1345ش.) در مراسم تاجپوشی شهنشاه ایران اشتراک ورزیده و در ختم کنسرت هایش از سوی محمد رضاشاه پهلوی و هنرمندان و هنرشناسان ایران استقبال گرم شده و شهنشاه ایران، استاد را دو سکۀ طلا و یک دانه گلدان بلورین تحفه داد. همچنان در سالهای 1359 و 1367ش. دو سفر هنری به جمهوریت های اتحاد شوری داشت. از سال 1351-1370ش. منحیث آموزگار موسیقی کلاسیک در دیپارتمنت ساز و آواز وزارت اطلاعات و فرهنگ، ایفای وظیفه نمود و شاگردان زیادی را در این راستا تربیت کرد. استاد در کنسرت جشن سال 1354 شمسی(زمان حکومت محمد داوود) مدال طلا را نصیب شد. در سال 1365خورشیدی از سوی شورای انقلابی ج.د.ا.، لقب کارمند شایستۀ فرهنگ را نصیب گردید.  درسال ١۳۷١ ش به کویتۀ پاکستان مهاجر شد. موصوف به سال 1996م. جهت اجرای یک سلسله کنسرت ها به ایالات متحدۀ امریکا رفت و در هشت ایالت آن کشور همراه با پسرش سلیم بخش، کنسرت های جالب برپا نمودند. در این گردهمایی های هنری، از سوی کمسیون عالی مردم افغانستان مقیم امریکا، لقب « وارث خرابات» به وی داده شد.استاد رحیم بخش  بعد از عمری خدمت در راه موسیقی و تربیۀ شاگردان زیاد به اثر مریضی‌یی که عایدش گردید، به سال 1380 خورشیدی د شهر کویته داعی اجل را لبیک گفت. تابوت استاد فقید را بعد  از سیزده روز به کابل انتقال دادند و بر اساس وصیت خودش در شهدای صالحین، جوار استاد قاسم افغان به خاک سپاریدند.